Дауджыты бон вæййы, Кæрдæгхæссæнæй иу къуыри куы рацæуы, уæд, хуыцаубоны. Скæнынц арахъ, бахсидынц бæгæны. Кæмæн куыд йæ фадат уыд, ахæм кусарт-иу акодта, фæлæ арæхдæр æргæвстой уæрыкк. 
Бæрæгбоны фынгыл – æртæ чъирийы æмæ кусарты хуылфыдзаумæттæй физонæг, афтæмæй-иу скуывтой Дауджытæм (кæс Зæдтæ æмæ дауджытæ). 
Кувæндонмæ-иу ахастой æртæ æртæдзыхоны, физонæг æмæ нозт. Дзуары лæг-иу скуывта Дауджытæм. Сæ хорзæх сæ куыд уа, азæй азмæ сын æртыгайдзыхæттæй куыд кувой. Стæй-иу сбадтысты, алы æртæ адæймагæн дæр – фынг, æмæ райдыдта куывд. 
Kувæг адæм уыдысты алы хъæутæй æмæ кæрæдзийæн арфæйы нуазæнтæ æрвыстой. Бадт æрдæгмæ фæхæццæ кæны, зæгъгæ, уæд-иу лæппу-фæсивæд сыстадысты æмæ чызджытимæ нæртон хъазт сарæзтой. Сылгоймæгтæ нæлгоймæгтимæ иу фынгыл нæ бадтысты. 
Куывддзаутæ-иу хъæутæм куы здæхтысты, уæд-иу хъæзтытæ сарæзтой. 
Хистæртæй алчидæр йæхицæн хæсыл нымадта, цæмæй бæрæгбоны йæ сыхæгты йæ хæдзармæ æрбахона æмæ сæ хорз фæхынца. 
Дауджыты бæрæгбон ныр фыццаджы хуызæн арæх нал кæнынц. 

Дауджыты бон (День духов) отмечали через неделю после Кардагхассана в воскресенье. К празднику делали араку, варили пиво. По мере возможности делали кусарт: чаще всего это был ягненок. 
Сделав традиционные три пирога и шашлык из внутренностей, возносили молитву духам (см. Зæдтæ æмæ дауджытæ). 
Три треугольных пирога, шашлык и араку несли в святилище, где жрец возносил ритуальную молитву, обращенную к духам, просил, чтобы они покровительствовали собравшимся, чтобы те милостью покровительствующих им духов могли каждый год отмечать здесь праздник. 
После молитвы все садились за импровизированные столы, по три человека за каждый, и начиналось пиршество. 
В святилище собирались люди из разных сел, пели, веселились, посылали друг другу почетные бокалы в знак уважения. Женщины всегда сидели отдельно. В разгар пиршества молодежь устраивала танцы, которые продолжались и по возвращении домой. 
Все считали долгом пригласить соседей и на славу угостить их. 
В наши дни праздник отмечается менее широко, чем прежде.