Реком у Ирыстоны зындгонддæр бæрæгбонтæй иу, ахæссы æнæхъæн къуыри. Раздæр Рекомы кувæндонмæ адæм цыдысты Ирыстоны алы хъæутæй, уæлдай тынгдæр ыл сæхи фæдзæхстой Уæлладжыргомы цæрджытæ. Йæ бæрæгбон раздæр æмæ ныр дæр бирæтæ акæнынц кусарт. 
Ивгъуыд æнусты Рекомы кувæндонмæ уый бæрц адæм цыд, æмæ-иу йæ цурты къах айсæн нал уыд. Уый уыд ирон адæмæн Олимпаг хъæзтыты хуызæн. Уæдæ чи хуыздæр акафдзæн? Уæдæ чи хуыздæр азардзæн? Уæдæ йæ бæхыл чи хуыздæр ахъаздзæн? Уæдæ чи рæстдзæвиндæр разындзæн? Уæдæ хъæбысæй чи хуыздæр рахæцдзæн? Уæдæ бæхты дугъы чи фæразæй уыдзæн... 
Рекомы кувæндонмæ æрмæст ирæттæ нæ цыдысты, сæхи йыл фæдзæхстой гуырдзыйæ дæр бирæ адæм. Чи зоны, уыдон уыдысты, кæддæр Гуырдзымæ чи афтыд æмæ чи сгуырдзиаг, ахæм ирæттæ, фæлæ сæ фыдæлты туг нæма фесæфт æмæ сæхи фæдзæхстой ирон адæмы барджын, ирон адæмы кадджын дзуарыл. 
Зæгъынц, гуырдзиæгтæ, дам, Рекомы кувæндонмæ рацæйцыдысты. Бинонтæ: лæг, ус æмæ се ‘нахъом сывæллон, – семæ кусæрттаг рацæйкодтой. Фыс цы бæттæнæй баст уыди, уым цыдæр æгъдауæй разынд хуыйы хъис. Лæг æмæ ус ницы зыдтой, иннæ адæмимæ сæ цыды кой кодтой. Æфцæгмæ куы æрхæццæ сты, Рекомы кувæндонмæ куы баввахс сты, уæд, дам, бинонтæ дуртæ фестадысты. Реком, фысы бæттæны хуыйы хъис кæй разынд, уый бинонтæн нæ ныххатыр кодта. 
Рекомы алыварс бирæ мыггæгтæн уыди дурæй конд рæстæгмæйы хæдзæрттæ. Бæрæгбоны-иу уыдысты уым. Дынджыр æрхуы æгты-иу сфыхтой бæгæны. Чи гал æргæвста, чи фыс. Алы хъæуæн дæр уыд йæхи куывд, æмæ адæм кæрæдзийæн нуазæнтæ æрвыстой, кæрæдзийы хуыдтой. Æнæхъæн дзыллæтæ-иу кæрæдзийы къухтыл ныххæцыдысты æмæ кувæндоны алыварс заргæ зылдысты. 
Рекомы кувæндонмæ сылгоймæгтæ нæ цыдысты, сæ кувинæгтæ-иу барвыстой æмæ-иу сæ дзуары лæгтæ скуывтой. Алы хъæу дæр æвзæрста дзуары лæг. Уый йæ хъус дардта, бæрæгбон куыд цæуы, уымæ. Адæмы кувинæгтæ куывта, сæ мысайнæгтæ сын æвæрдта кувæндоны. 
Адæм бирæ кæй уыдысты, уый тыххæй-иу афтæ дæр рауад, æмæ дзуары лæгтæ адæмыл зылдысты æмæ мысайнæгтæ æмбырд кодтой. Сæ къухты – чысыл урс тырысатæ, цыдысты бæгъæввадæй, æнæ худтæй. 
Ивгъуыд рæстæджыты мысайнаг чи фат æвæрдта, чи æрдын, чи цæппузыр, чи фæрдыг, чи æвзист кæнæ æрхуы æхца. 
Ахуыргæндтæ куыд нымайынц, афтæмæй Рекомы кувæндон арæзт æрцыд 1382 азы. Сарæзтой йæ, æнусты дæргъы æмбийгæ чи нæ кæны, ахæм æнахуыр хъæдæй. 
Ис ахæм таурæгъ, зæгъгæ, раджы кæддæр Уастырджи сфæнд кодта ирон адæмæн кувæндон саразын, æмбийгæ чи нæ кæны, ахæм хъæдæрмæгæй. Ахæм бæлæстæ та зади æрмæстдæр Рекомы фæсхох хъæды. Уастырджи йæ галтæн ныффæдзæхста цъитиджын хæхты сæрты ахизын, уыцы хъæдмæ фæцæуын æмæ уырдыгæй хъæдтæ æрласын. Бæлæстæ сæхæдæг калдысты, уæрдæттæ сæхæдæг дзаг кодтой, æмæ галтæ уыцы æнахуыр хъæдæрмæг амынд фæндагыл ластой. Кувæндоны бынаты-иу уæрдæттæ сæхæдæг равдæлон сты, галтæ та фæстæмæ Уастырджимæ здæхтысты. Уыйадыл, зæгъы, Рекомы кувæндон сырæзт æнæ адæймаджы æххуысæй... 
Рекомы бæрæгбон ныр дæр бирæтæ акæнынц кусарт, фæдзурынц сыхæгтæм, хионтæм æмæ фæбадынц, фæкувынц, фæзарынц. 

Реком – один из самых любимых и почитаемых осетинами праздников. Длится целую неделю. Раньше в святилище Реком шли паломники со всей Осетии, особенно почитали его жители Алагирского ущелья. Праздник и в прежние времена и в наши дни начинается с закалывания жертвенного животного. 
В прежние века поклониться Рекому шли столько паломников, что в святилище негде было яблоку упасть. Это было что-то вроде осетинских Олимпийских игр. Молодежь состязалась в танцах, в пении, в скачках, в стрельбе из лука, в рукопашной борьбе. 
Поклониться Рекому шли не только осетины, но и грузины. Скорее всего это были огрузинившиеся осетины, и зов крови вел их в святилище одного из самых почитаемых предками дзуаров. 
Рассказывают, грузины шли поклониться Рекому. С ними была семья – муж, жена, маленький ребенок, которая вела на закланье барана. Случайно на веревке, на которой вели барана, оказалась свиная щетина. Семья об этом, конечно же, не знала. Когда они добрались до перевала и до Рекома осталось совсем немного, семья превратилась в камни. Реком – суровый дзуар – не простил им их оплошности. 
В окрестностях святилища многие фамилии имели временные жилища, в которых поселялись на время праздника. В больших чугунных котлах варили пиво, люди приносили жертвы: кто барана, кто быка. Каждое село накрывало отдельные столы, и люди приглашали друг друга, посылая почетные бокалы. Взявшись за руки, с пением совершали вокруг святилища ритуальное шествие. 
Женщины не имели права приближаться к святилищу, но посылали туда свои кувинагта, и жрецы произносили над ними ритуальные молитвы. Каждое село имело своего жреца – дзуары лага, который наблюдал за ходом праздника и собирал Мысайнаг. Босые, с обнаженными головами, с маленькими белыми флажками в руках, они обходили ряды паломников. В прежние времена в качестве мысайнага могли дать лук, стрелы, пуговиц, бусинку, серебряные или медные монеты. 
По мнению ученых, святилище Реком было построено в 1382 году. Легенда гласит, что некогда Уастырджи решил возвести для осетинского народа святилище из вечного, негниющего дерева. А такие деревья рослив лесу за Рекомом. Уастырджи приказал своим волам перебраться через ледники и привезти деревья. Деревья сами падали, повозки наполнялись, а волы по указанной дороге везли необычный строительный материал. На месте будущего святилища повозки сами опорожнялись, а волы возвращались к Уастырджи. Так, – гласит легенда, без помощи человека возникло святилище Реном... 
Реком и по сей день широко отмечается в Осетии. Делают кусарт, приглашают родственников и соседей, возносят молитвы и препоручают себя заботам Уастырджи Рекома.